Her iki şair de gençliğin geçiciliğini vurgulamak için doğa imgelerine başvurur. Frost, “Altın Hiçbir Şey Kalamaz” şiirinde gençliği “altın” ve “çiçek”le özdeşleştirir; tıpkı baharın ilk çiçeği gibi gençlik de yalnızca kısa bir süre parıldar ve ardından solup gider. Herrick ise “Bakirelere, Zamanı Kullanmak İçin” adlı şiirinde gül goncalarını ve güneşi kullanarak gençliğin kısacık fırsatlarını betimler. Gül goncaları, koparılmadığı takdirde hızla solacak fırsatları simgelerken, güneşin doğuşu ve batışı da insan ömrünün hızla ilerleyen evrelerini yansıtır. Frost’un imgeleri kaçınılmaz bir kaybın dinginliğini hissettirirken, Herrick’in imgeleri okuyucuya acele etmesi gerektiğini hatırlatır. Böylece her iki şair de doğanın döngülerini insan yaşamına yansıtarak soyut olan “zamanın geçiciliği” temasını somut ve etkileyici bir biçimde görünür kılar.

Both poets apply to nature images to emphasize the temporality of youth. Frost identifies youth with “Gold” and “Flower ında in the poem“ Gold can not stay ”; Just like the first flower of spring, youth just shines for a short time and then fades. Herrick describes the brief opportunities of youth by using roses and the sun in his poem “To use time to virgins. Rose buds symbolize the opportunities to fade quickly if it is not broken, while the sunrise and sinking of the sun reflects the rapidly advancing stages of human life. While Frost's images make him feel the serenity of an inevitable loss, Herrick reminds the reader to hurry. Thus, both poets reflect the cycles of nature to human life and make the theme of “temporality of time”, which is abstract in a concrete and impressive way.